Balans tussen de mate waarin je je kan hechten en 'gezond' narcisisme is cruciaal voor je emotionele welzijn. In dit artikel wordt ingegaan op beide begrippen en uitgelegd wat de gevolgen kunnen zijn wanneer de balans verstoord is.
Hechting
Hechting gaat over de natuurlijke behoefte om fysieke en emotionele nabijheid van anderen te zoeken en voor elkaar te zorgen. Voor een kind is de aandrang om dichtbij je verzorgers te willen zijn en de aanwezigheid van volwassenen die voor je wilden zorgen van levensbelang.
Blauwdruk voor latere relaties
De manier waarop we die vroegste hechtingsrelaties aangaan vormt de blauwdruk voor hoe we met onze latere relaties omgaan. Ze beïnvloeden niet alleen de relatie met onze partner maar ook onze omgang met vrienden, collega’s, werkgevers etc etc.
Gezond narcisme
De tegenhanger van hechting is gezond narcisme. In de ontwikkeling van kind zorgt een gezonde narcistische behoefte er voor dat je een individu kunt worden, dat je opkomt voor je eigen unieke behoeften, wensen en verlangens en dat je grenzen kunt aangeven.
Sturing geven aan je leven
Als volwassene is een gezonde mate van narcisme nodig om zeggenschap te ervaren in je leven, sturing te geven en je niet te laten leiden door verwachtingen die van buitenaf zijn opgelegd. Wat overigens niet wil zeggen dat je niet om anderen zou geven of dat je niet beïnvloed kunt worden.
Hechting heeft voorrrang
Omdat hechting in de eerste levensfase het allerbelangrijkst is stemt het ieder kind (instinctief en onbewust) af op de verzorger om te 'leren' welke aspecten van haar wel en niet aanvaardbaar zijn en de niet- geaccepteerde delen te verbergen.
Delen van jezelf verbergen
Op deze manier kan bijvoorbeeld 'aardig zijn' (lees: je boosheid wegstoppen en braaf je best doen) om door je ouders geaccepteerd te worden voor een kind de manier worden om de hechting veilig te stellen. De overtuiging dat ‘ik alleen maar geliefd ben als ik goed m’n best doe en m’n boosheid wegstop’ wordt zo verinnerlijkt.
Compensatiegedrag
De concessies ten opzichte van onze eigenheid die tijdens onze kindertijd noodzakelijk waren om de hechting met onze verzorgers overeind te houden kunnen tijdens ons latere leven leiden tot compensatiegedrag. Voorbeelden hiervan zijn prestatiegerichtheid, je overdreven sympathiek of charmant gedragen of sterk gericht zijn op het naar de zin maken van de ander.
Tijdelijke oplossing
De positieve effect van compensatiegedrag zoals waardering, goedkeuring of succes is echter niet blijvend. Daarom blijven je zoeken naar bronnen van vluchtige verlichting, en ervaar je dat je gedrag moeilijk te veranderen is.
Problemen met verbinden
Vastzitten in een patroon van compensatiegedrag heeft nog meer gevolgen. Het is namelijk een aanpassing op wie je echt bent, je handelt als het ware vanuit een soort pseudo-zelf. Dit kan een stoorzender worden in het aangaan van emotionele verbindingen als volwassene.
Geforceerd gedrag
Een ander probleem van compensatiegedrag is dat het enorm veel moeite kost om iets vol te houden wat je niet bent. Op de lange duur houdt het ook geen stand, want het kan nooit volledig de neigingen van je ware zelf kunnen verbergen. Vroeger of later zullen je authentieke behoeften opborrelen.
Het proces aangaan om vanuit die behoeften jezelf en je omgeving tegemoet te treden is vaak het begin van een lichter en levendiger leven.
Herken je jezelf en wil je weten hoe therapie je kan helpen, neem dan contact op voor een kosteloze kennismaking.